چه انتظار عجیبی !

                         تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی !

عجیب تر آنکه چه آسان ، نبودنت شده عادت ، چه بی خیال نشستیم ! نه کوششی نه وفایی ، فقط نشسته و گفتیم :

خدا کند که بیایی !